Kilka fragmentów Traktatu o prawdziwym nabożeństwie do Najświętszej Maryi Panny św. Ludwika Marii Grignion de Mantfort ukazujących wybranie i moc naszej Matki i Królowej:
„1. Przez Najświętszą Maryję Pannę przyszedł Jezus Chrystus na świat i przez Nią też chce w świecie panować.
4. Bóg Ojciec zgodził się na to, by za życia nie zdziałała żadnego mającego rozgłos cudu, choć dał Jej ku temu władzę.
7. Święci […] W końcu wołali głośno, że nie jest możliwe poznać wysokości Jej zasług, które się wznoszą aż do tronu Boga, ani zmierzyć ogromu Jej miłości, szerszej od całej ziemi, ani pojąć wielkości Jej władzy, którą Ona posiada nawet nad Bogiem samym
8. Każdego dnia, z krańca ziemi do krańca, na wysokościach niebios i w najgłębszych otchłaniach, wszystko sławi, wszystko głosi przedziwną Maryję. […] Nawet św. Michał, książę całego Dworu Niebieskiego, oddaje Jej z największą gorliwością – według słów św. Augustyna – wszelką cześć, innych do tego skłania i czeka skwapliwie, by go zaszczyciła jakąś misją i by z Jej rozkazu wolno mu było oddać jednemu z Jej sług jakąś przysługę.
13. […] Jeśli zatem, co jest pewne, nastąpi poznanie Jezusa Chrystusa i Jego Królestwo na świecie zapanuje, to może to być tylko koniecznym następstwem poznania Królestwa Bogurodzicy Maryi, która Chrystusa po raz pierwszy dała światu i która również po raz drugi Go światu ukaże.
15. Przyjąwszy jednak rzeczywisty stan rzeczy, twierdzę, że Bóg, który od chwili stworzenia Najświętszej Dziewicy, by chciał największe swe dzieła przez Nią się rozpoczęły i dokonywały, nie zmieni z pewnością swego postępowania na wieki, gdyż jest Bogiem i nie podlega zmianom ani w swych zamiarach, ani w swym postępowaniu.
24. Bóg Syn swojej Matce dał wszystko, co swym życiem, śmiercią, swymi nieskończonymi zasługami i przedziwnymi cnotami wysłużył. Uczynił Ją Szafarką tego wszystkiego, co Ojciec Mu dał w dziedzictwie. Przez Nią daje swoim członkom udział w swych zasługach i cnotach i przez Nią rozdaje łaski swoje. Maryja jest Jego tajemniczym kanałem, przewodem, przez który łagodnie a obficie płyną bogactwa Jego miłosierdzia.”
Jak więc możemy zobaczyć w Kościele ciągle jest żywa wiara w potężne wstawiennictwo Maryi, która została wybrana przez samego Boga do tego dzieła. Warto więc jej się oddać, do czego zachęca św. Ludwik, bł. Kard. Wyszyński, św. Jan Paweł II i wielu innych.
Na czym to polega? Jest to nasz decyzja woli, że chcemy Jej wszystko oddać w niewolę miłości i stać się nie tylko Jej dziećmi, ale niewolnikami, którzy dobrowolnie Jej się poświęcają, a przez Nią Jej Synowi. Róże są formy przygotowania i samego oddania. Jedną z nich są 33-dniowe rekolekcje na podstawie Traktatu św. Ludwika Marii. Możemy jej np. odprawić korzystają z strony internetowej https://oddanie33.pl/33dni
Ukoronowaniem takiego przygotowania jest AKT OFIAROWANIA SIĘ W NIEWOLĘ MIŁOŚCI JEZUSOWI CHRYSTUSOWI PRZEZ RĘCE MARYI.
Zewnętrznym znakiem oddania jest łańcuszek z medalikiem noszony na ręku.
Jeśli nie masz czasu na odprawienie takich rekolekcji teraz, a chciałbyś oddać się Maryi, możesz to zrobić bez przygotowania. Może kiedyś uda ci się takie rekolekcje odbyć, do czego serdecznie zachęcamy.
Akt ofiarowania do pobrania znajduje się w załączniku.
Akt oddania rodziny Niepokalanemu Sercu Maryi można pobrać z https://niepokalanow.pl/sanktuarium/oddaj-sie-maryi