Wymiar społeczny

W źródłach z 1598 r. wspomniano o stowarzyszeniach kowali, krawców, kupców, szewców, literatów. Każde z nich posiadało ołtarz w farze łomżyńskiej 32. Własny święty, chorągiew, czy inne oznaki łączyły ludzi jednego zawodu i wytwarzały między nimi głębszą więź. Podobną rolę, w oparciu nie o wykonywaną pracę, spełniało Bractwo Różańcowe. Jego członkowie modlili się w kaplicy. Znajdowały się tam trzy nagrobki wdziny starosty łomżyńskiego i kolneńskiego. W ten sposób Modliszewski utrwalił swoją pozycję społeczną na przyszłość. Po drugiej wojnie światowej w podziemiach kaplicy umieszczono trumny trzech kolejnych biskupów Łomżyńskich.

Zbiorowa modlitwa wyrażała łączność z Bogiem, i z otaczającymi ludźmi. Kapelan bractwa odprawiał w kaplicy mszę świętą i przewodniczył modłom, także różańcowym. Członkowie bractwa troszczyli się o piękno liturgii, a poza świątynią oddziaływali na otoczenie w duchu nauki Kościoła. - Nie zachowały się wiadomości o cechach ludowych w omawianym sanktuarium.
W orędziu na Boże Narodzenie 1990 r. biskup J. Paetz pisał do diecezjan:
"Pragnę Was powiadomić, iż poprosiłem Ojca Świętego, by na zakończenie Przenajświętszej Eucharystii, którą sprawować będzie w Łomży w dniu 4 czerwca 1991 r. - nałożył złote korony na skronie małego Jezusa i Jego Matki w Obrazie z Katedry Łomżyńskiej. Ukoronowany przez Ojca Świętego Obraz Matki Boskiej Łomżyńskiej czyli Katedralnej pozostanie pośród nas na zawsze wymownym znakiem miłości Papieża Jana Pawła II do Matki Odkupiciela oraz wyjątkowym i trwałym upamiętnieniem Jego pasterskiej wizyty w Łomży".

2011-03-24 10:34 Opublikował: Konserwator